miércoles, 13 de noviembre de 2013

ASÍ ME SIENTO AQUÍ



Llegas a un lugar y a veces te sientes tan solo

Nada es conocido y no hay refugio

Ojos que repasan y bocas que murmuran

Saludos que se niegan y gentes que te ignoran

Tan pequeño y tan frío

Desconocidos que ahora son familia y te tratan con cariño

Miedos y tropiezos, pero también abrazos que te acogen

Pocas caras amigables a las que siempre sonrío

Otras que se giran y aunque den la vuelta ya solamente verán siempre mi espalda

Soy un extranjero que incomoda aunque ame a uno de sus cercanos

Dudas de si estás donde debes o quizá debas marcharte

Un ancla que te aferra a un sitio lleno de nada

Algo que es hermoso y cada día es más seguro

Una ciudad alejada que sé que será un hogar futuro

Nada más puedo dejar pasar el tiempo e intentar no chocarme contra un muro

Feliz en mis cuatro paredes pero desnuda de aprecio con cruzar la puerta

Tal vez  algún día quieran saber que existo




sábado, 3 de agosto de 2013

A UNA LUCHADORA QUE JAMÁS TIRÓ LA TOALLA



Días en los que parar y pensar al principio cuesta

Mañanas en las que respirar es difícil

Noticias que llegan y duelen

Personas que quieres y marchan

Palabras que suenan en ti

Recuerdos que nunca se borran

Risas que jamás se olvidan

Fuerza que ella tenía y con la que consigue empujarte

Lágrimas que no puedes contener y escondes porque no le gustaría verlas

Noches que traen recuerdos

Canciones que provocan sonrisa y melancolía

Amigas con confidencias y cariño

Diabluras de niñas aun siendo adultas

Muerte que aunque quiera no nos separa

Una conversación todavía guardada

Una presencia que jamás te abandona

Amistad para siempre que nada puede empañarla

Tu rincón siempre en mí

Mi recuerdo siempre a tu lado

Hoy unas palabras que sé que llegarán a envolverte

Aunque ahora tan sólo al viento puedo gritarlas


TE QUIERO AMAIA


jueves, 27 de junio de 2013

ADIÓS PERO CON TANTO AMOR COMO SIEMPRE


    Hoy es un día triste de ha marchado una de las cosas más pequeñas pero con más amor y dulzura de las que me ha acompañado en mi camino.

    Llegaste a  casa de un modo raro,como casi todo en mi vida, debías haber sido una rana plana y transparente pero no quedaban. En una jaula rodeado de otros estabas tú, curioso simpático y dulce. Así entraste en mi vida, aun recuerdo el miedo que me dabas, un roedor adorable pero muy rápido en sus movimientos y con unas patitas muy frías, a cada uno de tus roces yo gritaba y tú me mirabas. Esos ojos negros y vivos me conquistaron.

  Pasamos tanto tiempo juntos.... alrededor de diez años, me sacaste mil sonrisas y millones de carcajadas, ese pelo suave, esa nariz juguetona que sólo tú sabías como rascártela haciendo que yo acompañase ese gesto de nuestro "Ñec" al que siempre contestaste con una cabeza inclinada y una mirada directa a mis ojos. Esa coquetería graciosa en tus baños esperando siempre tu ¡¡¡¡¡¡¡OHHHHHHH QUE GUAPO EL XINXO!! parra volver a revolcarte en tu arena y seguir con el baño.

  Juegos con los niños, que te adoran, carreras para recuperar los cigarros robados de la forma más graciosa y que sabías bien donde iban. Puentes hechos de piernas que te encantaba cruzar antes de trepar por mi cuerpo y juntar tu nariz con la mía en un jugueteo con amor y cariño.Tus bigotes...largos y siempre tan limpios, que forma adorable de tirar de ellos con tus manitas hasta estar bien tensos y soltarlos de golpe haciendo que saliesen disparados a su posición inicial conquistándonos a todos.

    Con el tiempo descubrimos que te faltaba algún dedo, fue al corresponder una de mis caricias cogiendo mi mano para que no dejase de acariciarte, adorable chinchilla, bichito gracioso y querido.

    Hoy me despido de ti, te he perdido en presencia pero jamás dejarás de acompañarme sólo puedo darte una y mil veces las gracias por haber estado en mi vida. Gracias por haberme querido, gracias por hacerme reír, gracias por bombardearme de virutas y llamar mi atención siempre, gracias por haber calmado mis llantos en momentos muy duros, gracias por hacerme ver tanta belleza en algo tan pequeño. TE QUIERO XINXOTE 








miércoles, 1 de mayo de 2013

BATECS




Paraules ja avanç escoltades però que a la fi prenen sentit, dites altre temps per boques que no tenen res dins i que ara sonen acompanyades d’una veu que si té llum que és ben forta quant et parla i que sap molt bé que diu.


Pots triar la flor d’un dia o abraçar-te a un arbre al que la fulla mai la cau, aquell que a l’estiu et fa ombra i que et refugia en quant plou que a les seves branques hi ha vida i no només una bella olor que ella sola pot desprendre però que no es queda mai amb tu.


Aquesta cançó que només tu i jo podem escriure i que ara creiem que mai ja acabarà, que neix altre con cada dia i que torna a començar amb notes que ens envolten i que nomes nosaltres som capaços de poder-les atrapar.


Mans que s’entrellacen i que fins ara anaven provant, coneixent altres cossos i ara troben el que anaven buscant, aquell que es desperta al contacte més suau, aquell que sap alçar-se com cap altre i que ara jeuen junts.


Sentiments que prenen formes que no s’imagina mai ningú, que ara són l’arrel més forta per poder-hi créixer junts, que s’entreguen uns las altres sense pors i sense raons que han aconseguit ajuntar-se per formar allò que vols.


Cap del dos es farà enrere a costat molt d’ arribar a poder sentir-se així d’estimats, a poder arribar sense alçar-se a tocar el cel amb les mans, continuar sent dos que es poden fondre en al moment més desitjat.


El contacte d'unes pells que fins ara s’han enyorat però que ara ja es troben i no es volen separar, es confonen en un només un llarg abraç i es transmeten tantes cosses que es desitjaven explicar.


Somriures que surten a cops de paraules que venen des de molt dins, tremolors que sents con et recorren i et fan sentir tan viu, imatges que et venen plenes de missatges al tancar una mica els ulls i que poden fer-te sentir el tacte que et transmet que ara és aquí.


Batecs que són com palmades que acompanyen les cançons i que ara s’acoblen per poder encara sonar més fort, fent que la musicà no sigui només allò que sona quant et fa tan mal el cor.


Escales que et costava pujar-les quan anaves tu tot sol i que ara veus con a rampes que t’empenyen com en vol a un lloc no hi queden llàgrimes ni forats per reomplir on el cors es mostren fàcil i on encara ho queda tot per dir.

 
Histories que van ser tristes les que llegeixes ara i rius si no saps donar una passa no faràs mai el camí, si et quedes als afores no podràs veure que hi ha dins, potser el tresor o una pedra si no jugues podent perdre no sabràs que fas aquí agafa aire i submergeix-te que segur que el fons és bonic.


Vides que juntes transpiren confiança i es transmeten lleialtat, amics que avanç eren i que ara són amant, confident només fins ara però que mai no ho oblidaran ja que son les pedres que ara aguanten els pilars.


Això avui s’ha tornat molt més que una amistat una lluita davant dubtes que ells ja saben que han guanyat.


sábado, 20 de abril de 2013

AHORA TÚ


Despertar de nuevo cada mañana

Apartar una capa que pesa 
 
Aprender que nadie es por ti

Sólo tú podrás hacer que florezca esa magia

No querer disputar ya tu espacio con nadie

No es necesario que vean más de ti que tu capa externa

Cada día es nuevo para seguir respirando

No vuelvas a senderos que no llevan a nada

Pasa el tiempo aunque no quieras
 
No enseñes sonrisas al que no sabe apreciar tu alegría

Nadie dentro y todos cerca

No son tan distintos y el tiempo te lo muestra

Para qué esperar lo que no quieres

Sabes como acaba y nunca compensa

Flota, sube y sigue arriba

No hay una mano que tire de ti ni es necesaria

Palabras dulces que oyes nunca son más que cantos de sirena

Deja que estos te acaricien pero no los sigas perderías tu fuerza

En ti nace ese fuego que te acompaña y a nadie quema

Te acompaña y arropa más que cualquier cosa externa

Risas que llegan pero sólo las transparentes te acompañan

Los años dejan ver que no eran sinceras excepto las que en ti han nacido

Compañías absurdas que te influyen un tiempo

Pero piden a cambio cosas que no sabrán mantener en su esencia

No las entregues ni cambies tu meta

Cuando puedas verte aunque este oscuro

Sabrás que ninguna estrella brilla tanto como lo que de ti brota y reflejas

Nunca detengas el paso que impulsa tus sueños ni dejes que estos se duerman

Avanza y camina hacia donde tú sabes que te encuentras 




miércoles, 20 de marzo de 2013

NO NECESITO DARLE NOMBRE



No quería acostarme hoy sin escribir para ti

Para ti que te conozco sin careta

Que me gusta estar en nuestro mundo de planes sin fecha     

Tú puedes verme sin mirar ya que de ti nunca me escondo

Conoces mis colores del más triste al más sincero

Compartimos sin estar pero aterrizando en el otro a diario

Nunca hay reloj sólo un tiempo que pasa sin prisa

Charlas que no acaban que pasean por la música

Que unas veces traen risas pero no da miedo que vean lágrimas

Esa almohada que te arropa cuando apoyas la cabeza 

Ese abrazo que das y llega sin saber como pero sientes que ha alcanzado a su destino

Vemos juntos tantas cosas que no siempre son canciones

Poder escribir unidos cosas que llegarán a otros que ni tan siquiera nos conocen

Ser tú mi maestro pero también ser yo tu apoyo

Descubrir parte de nosotros que hasta ahora daba miedo verla solos 

No tener nunca rutina no caer en el vacío ni en el silencio solitario

Empujarnos hacia arriba por muy profundo que nos lleve ese día lo que ocurra

No taparse y no mentir porque no es nuestro deseo ni podríamos hacerlo

Recorremos un camino que no importa donde acaba 

Bromear y jugar como niños cuando duele ser adulto

Perderse en la sombra donde el otro te acompaña y la cambia por una luz que te sonríe

Un respeto que ambos percibimos, que nunca se evapora y que acompaña nuestro tiempo

Poder ver la dulzura a la que nos lleva lo que algunos llaman ruido

Burlarnos de nosotros sabiendo que jamás nos dañaríamos

Sentirme feliz de saber que te acuestas con una sonrisa con mi nombre

No hay egoísmo no hay posesión nada se finge y todo se muestra

Dejarme cuidar por ti como no suelo dejar que nadie haga

Poder contarnos lo que sentimos por otros y ayudarnos cuando hay dudas

Aceptar que digas cosas que sientes porque no nos comprometen 

Decir lo que siento sabiendo que será escuchado sin juzgarlo 

No necesito dar un nombre somos sólo dos personas que se ven y se comparten 

Que se escuchan donde otros no oyen, tan distintos pero tan iguales a la hora de mirarnos




martes, 5 de marzo de 2013

SIN DORMIR




    Otra vez la migraña un constante en mi vida por suerte hoy sólo ocupo una parte del día.



    Llevo unos días que necesito estar algo aislada, miro observo y reflexiono.




    El mundo no para, la corrupción sigue, he presenciado una disputa entre dos personas que miran hacia el mismo lugar pero están crispadas ante tantas cosas que ocurren y no pueden resolver.



    Hoy ha muerto Chávez, personaje singular, me he limitado a observar lo que otros dicen muy curioso que entre la gente que tengo en mi cuenta los de aquí estaban apenados y los de Venezuela casi alegres, pones las noticias y ahí es todo distinto las de aquí le critican y la gente de su pueblo le llora.




    No quiero valorar eso supongo que cada uno lo ha vivido desde cómo le afectado esa persona como político y como ha variado su vida gobernando él. Por mi parte estoy cerca de la forma de pensar que él tenía, sólo cerca, aunque también creo que fue una persona algo excesiva en sus formas cosa que le quito credibilidad y que pienso que empujo a algunos al fanatismo.



    Como os digo sólo me he dedicado a observar, debo confesar que mi parte de humor algo absurdo y  muchas veces negro o tal vez algo mal educado, no ha podido evitar reírse de las bromas que he leído sobre su muerte, eso no significa que me ría de que haya ocurrido pero sí tengo una parte que deja un poco lejos el sentimiento y se ríe del mundo y sus desgracias.



    Esta semana también dieron las nuevas cifras del paro, pésimas, duras y con historias de personas como yo detrás. Sabéis cual es mi situación aquellos que leéis mis escritos, mirad siento rabia y dolor pero no puedo evitar que me aparezca una sonrisa al ver como nuestros políticos disfrazan esas cifras con palabras que ni para ellos tienen sentido.




    En realidad nada cambia, nada mejora, pero tampoco centro mi vida solo en eso, os leo a muchos debatir horas y horas sobre política, otros a los que ni tan siquiera les preocupa, pero tengo claro que a todos nos afecta lo que ocurre y que los que solo comentan eso también tienen su vida llena de problemas muchos más humanos de los que nunca hablan.




    Yo sigo luchando por mis derechos y por los de las personas que me envuelven aunque ellas no lo hagan, pero también sigo teniendo una vida que me afecta y esta semana siguen pasándome cosas que me alteran.




    Os he comentado muchas veces como mi pasado siempre vuelve, sobre todo aquel que yo no deseo que lo haga, bien pues ha ocurrido de nuevo. Alguien con el que compartí un tiempo y con el que decidí ya no tener nada hace ya más de cuatro años aparece de la nada y pretende que me vaya con él a su país, no me escucha y sólo insiste. ¿Tan difícil es aceptar para él, aunque sea musulmán, que como mujer puedo decidir  no querer verle ni seguirle? ¿Quién le ha dado derecho a creer que le pertenezco como si fuese un objeto? ¿Cuándo perdí  el poder sobre mi vida para él?


    Mi vida ha sido rápida según creo he vivido cosas que muchos ni tan siquiera saben que existen, esta noche me pare ante el teclado como muchas y no pude parar de escribir sé que a esas horas nadie las lee y la mayoría solo las entendería a quien van dedicadas, en un momento paro y decido escribiros desde aquí quiero copiar aquí esas frases que puede que no entendáis pero que no quiero que queden como tuits que van bajado en una lista necesito recopilarlas y poder leerlas, quiero que estén cerca y que aunque algunas veces dedico mi tiempo a mis ideas y problemas me gusta recodar que sigo siendo humana y teniendo una vida, que aunque no sea perfecta es la mía.




          Si logras atravesar mi piel y llegar a ver que  tengo en mi interior sólo te pido que guardes el secreto y consigas ser feliz dentro.


    Quien consigue ser la caricia en la distancia, la sonrisa que se intuye y no se ve, las manos que recogen tus lágrimas sin juzgarlas, quien te acompaña aunque no esté, sólo a ese se le puede llamar amigo.


    Puedes pasearte por mis noches y no verme me gusta mantenerme lejos y mirarte.


    Si nuestro tiempo fue breve sin nada que compartir más que una cama sin dialogo y sin palabras qué es lo que vienes a buscar ahora.


    Por qué te extraña mi rechazo si nunca fue nada bello ni importante.


    Pasados que nunca fueron buenos y regresan presentes que amaste y jamás serán futuros.


    Vuelve el que no debe se va el que no deseas que lo haga siendo así respira vive y deja a muy pocos acercarse.


     Risas y palabras que aun suenan pero que pronto sólo serán un eco de pasado que ya no duele.

     Fotos que aun sientes como vivas pero que se volverán amarillas arrastrando el sentimiento.


    Poder escribir una y mil letras que jamás verás ni sabrás que son tuyas.


    Unos latidos que un día se aceleraban y que ahora son pausados sin valor para ti pero mucho más apreciados por mí misma.

  
    Quedan huellas de ti en mi vida dos sonrisas que me miran que recuerdan que una vez fuimos felices y hoy tan sólo dos extraños que pelean.
  

    Espacio que aun ocupáis muchos consiguiendo que no entre quien pudiera apreciar una fuerza que es dulce aunque también digna.


    Poder decir que mi pasado es mi vida poder mirarlo sin rencores ese es un futuro que aún está por venir.


    Puedo parar y dejar de girar alrededor de una vida que aún es mía y que puedo conseguir que sea algo más pausada aunque también más vacía.


    Vacía de cosas que no importan y llena de tanto a lo que no dejé llegar a mí.


    Palabras que no se leen pero aquí quedan impulsos que dejo salir.


    Reflexiones que se acercan a unas teclas pensamientos que necesitan ser escritos palabras que necesitan ser vistas y no oídas.


    Silencio, oscuridad una música que suena suave, una pantalla sin nadie detrás, te libera de una carga que pesa y necesitas soltar.


    Elegir entre plasmar lo que otros ya han dicho o escriben o bien dejar aquí un poco de ti.





 Como veis he pensado en muchas personas esta noche sé que no entenderéis a qué vienen estas frases pero debéis saber que son importantes para mí.